باز شب و چشات میگم من از عشق
چشماتو نبند میترسم از عشق
باز شب و سکوت حرفهای رو دلم
باز نیستی و من میپرسم از عشق
بارو میاد تو کوچه چه کوچه ها که باهم قدم نزدیم
چه حرفهای موند رو دلامون که اخر بهم نزدیم
یادمه ته کوچه روی نیمکت گفتی که چشاتو بند
اگر گریه تقدیر منو شد تو تا همیشه بخند
دیگه اروم نمیکنه صدات نمیتونه چشات
بگیره جلومو نرم
دیگه من نمیمونم برات رفیق کریه هات بریدم از اینکه باهات
عاشق شم