«حسرت»

هوات واسم مثل یه بغض سنگینه
خیالت هم یه درده هم یه تسکینه

چیکار با این دل دیوونه
کردی که هنوز چشام
توی بیداری خوابتو می بینه

یه جای خالی تو دلم
گذاشتی که هنوز واسم
“دوسِت دارم” یه جمله ی غمگینه


عشقت
واسه دل من حسرته
همه جا واسم غربته
چرا با دلم بد کردی عشقم

من که
همه ی دلم اسمته
میتونم خواهش کنم
دوباره به من برگردی عشقم


خیال میکردم عشق تو یه تلقینه
نتیجه ی “دوسِت دارم” تهش اینه


انقد از عشقت کشیدم
که دلم دنیای درده
کاش میفهمیدی دوریت با قلبم چه کرده

انقدَر انتظار کشیدم
که همه ی موهام سفیده
از تو و عشقت به من دلتنگیش رسیده



چیکار با این دل دیوونه
کردی که هنوز چشام
توی بیداری خوابتو می بینه

یه جای خالی تو دلم
گذاشتی که هنوز واسم
دوست دارم یه جمله ی غمگینه


عشقت
واسه دل من حسرته
همه جا واسم غربته
چرا با دلم بد کردی عشقم

من که
همه ی دلم اسمته
میتونم خواهش کنم
دوباره به من برگردی عشقم