خانم حسنی عزیز، تبریک میگم
یکی از شاهکارهای شما بود و شعر بی نظیری انتخاب کردید

Ajab sedayi
Behem chasbid

inja chejuri mishe gol bezaram?

"آمده بودم"

آتش گرفت
آمده بودم بنویسم
نه اینکه زندگی کنم
آتش گرفت خطوط نوشته های بی رنگم!

جهنم شد
آمده بودم زندگی کنم
نه این‎که عاشقت شوم
جهنم شد بهشت دوم زندگی ام!

مُرد!
آمده بودم که عشق بورزم
مُرد تمام هستی‌ام، راستی ام
با دروغی به نام تو!

رسخ شد!
آمده بودم جاودان بمانم در جان
رسخ شد روحم در شاخۀ علف سرگین
در بازار!

دزدیدند!
آمده بودم لحظه ای به آبی آسمان نگاه کنم
دزدیدند افق نگاهم را
غروب ها

در بند کشیدند!
آمده بودم پرواز دهم واژه های در بند را
در بند کشیدند شعرهایم را
وسوسه هایت!

کور کردند!
آمده بودم به خونخواهیِ چشم های
که آقا محمدخان از مردم کریمان به یغما برد
کورم کردند
دو ماوراء بنفش چشم هایت

دروغ گفتند!
آمده بودم به وعدۀ فردای که
خواهد آمد
دروغ گفتند همۀ فرداها را
قسم هایت!

درو کردند!
آمده بودم شخم بزنم زمین بایر حقیقت را
درو کردند دست های اندیشه ام را
روزمرگی هایت!

هوای کردند!
آمده بودم بگویم من به آدم بودن حوا ایمان دارم
هوای کردند حوایم را
به هوای یک شب بودنش با ماه
گندم ها!

آدم شدم!
آمده بودم بگویم من از آدم بودن خود ..
آدم شدم آنگاه که مرا به صلیب کشیدند
من ها!

سوختند!
آمده بودم بسوزانم بتکدۀ دنیا را

دنیای مرا سوختند
تقصیرها!

آمده بودم!
آمده بودم که آمده باشم
آمده ام آیا ؟!


شاعر: حمیدرضا امیرافضلی
از مجموعه شعر: خفگی در کیهان

شعر به این خوبی رو با این لحن خراب کرده گوینده،انگار سوسک دیده ترسیده،خدای ریده