یه شب که آسمون از غمت
سیاهْ روزُ پریشونه
یه شب که تشنه آهسته
توی سبزه میخونه
یه شب که موندم مَستِ
سر زُلف پریشونت
شاید اشکی به یاد من بریزه از دو چشمونت
یه شب که تار گیسویَت پیچیده بر گیتارم
شاید به گوش تو آید فریادِ اِنتِظارم
یه شب که از رویت گیرم رنگ فراموشی
آن شبْ دور از تو میمیرم در دنیای خاموشی
آن شبْ دور از تو میمیرم در دنیای خاموشی