می‌توان سرود آیا؟ غنچه های پرپر را؟
مادری که می بوسد کودکان بی سر را؟

بستن مسیر آب روی ماهی کوچک
واژه واژه سوزاندن آیه های کوثر را؟

غیرت جوانی که سر به زانویش دارد
تا مگر بپوشاند اشک دیده ی تر را؟

یک عروسک تنها بین توده ای آوار
یک پدر که گم کرده دست و پای دختر را؟

احتضار یک ‌کودک، کودکي که لب تشنه
ذره ذره می سوزد لحظه های آخر را ؟

از برادری زخمی می شود سرود آیا ؟
چون که می دهد تلقین جسم سردِ خواهر را؟


جای خیمه میسوزد،خانه خانه در غزه
ای خدا خودت دریاب،کربلای دیگر را

اِلهى عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفآءُ وَ انْکَشَفَ الْغِطآءُ