مرا به خواب خود معرفی کن
به یاد حرف های نصفه کاره
به ترسه از صدای یک پرنده
ک می‌پرد به روی سقف خانه
به یاد مشق های روی دیوار
به یاد جمعه سیاه فرهاد
به یاد رنگ عشق موهایش
ک یک شب از تبش خزان به او داد
مرا به خواب خود معرفی کن
منی ک از تبار یک سرابم
منی ک از سر سکوت ممتد
شبی صدا زدم تورا به خوابم
جوانه های وحشی تن یاس
که پنجه میکشد به روی دیوار
به رسم آن درخت پیر آزاد
که شد فدای نغمه های گیتار
برای تو سقوط کردم از خود
ز پرتگاه دره نگاهت
تمام جاده را صدا بزن تا
تمام یک سقوط حرف راهت
به تیرگی رنگ شب بگو
جرقه های قبل انفجارم
ک از هراس روز نیمه خالی
به سم نعره های شب دچارم
تمام حرف ها
تمام راه را
تمام بودن فدای رفتنت شد
منم همان درخت پیر آزاد
که اره اش صدای رفتنت شد
مرا به خواب خود معرفی کن
منی ک از تبار یک سرابم
منی که از سره سکوت ممتد
شبی صدا زدم تورا به خوابم
جوانه های وحشی تن یاس
ک پنجه میکشد به روی دیوار
به رسم آن درخت پیر آزاد
که شد فدای نغمه های گیتار